Na Chachapoyas was het tijd om naar de kust te gaan. Ik zei altijd dat ik naar Trujillo ging, maar eigenlijk verbleef ik in het dorpje Huanchaco, wat ernaast ligt. Het is een soort van Boxtel-Esch. Van Trujillo zelf heb ik niet zo veel gezien, maar man wat was Huanchaco een heerlijk dorpje! De hostel waar ik in verbleef was echter minder. Ik heb tot nu toe niets gedaan zonder de reviews te lezen, maar waar de goede reviews vandaan kwamen over dit hostel is mij een raadsel. Wat was dat slecht zeg! En smerig! En er verbleef verders ook niemand (wat mij dus niets verbaasd). Degene voor mij was er 4 dagen terug geweest, en de badkamer van mijn kamer was zo vies, als ze die in 4 dagen niet eens schoon kunnen maken, en wie zegt dat diegene wel mijn kamer ook had? Dus ik sliep maar in mijn laken zak. Toch kreeg ik die avond 2 kamergenoten, zij kwamen ook af op de goede reviews. Het is maar goed dat ik meteen in slaap viel, want toen vertelde zij dus de volgende ochtend dat ze beestjes in hun bed hadden gevonden, en dat ze dus bovenin de stapelbedden gingen slapen, ook in hun lakenzak. Gelukkig was mijn bed schoon. Zij zouden 2 nachten verblijven, maar hadden na 1 nacht ook maar uitgechekt. Ze wilde die ochtend gebruik maken van de keuken, maar er lagen blijkbaar eierschillen en er vlogen overal vliegen... Gatverdamme!

Het was mijn plan om op dag 1 Chanchan te gaan bezoeken en dag 2 Huacas. Dat zijn allebij archeologische sites, maar toen ik zag hoe leuk het dorpje eigenlijk was, heb ik beide in 1 dag gedaan, zodat ik op dag 2 lekker kon gaan genieten van het dorpje zelf. Chan chan was fantastisch! Het was super mooi. Het ligt soort van midden in de woesijn, 2 km van de grote weg af. Het was wel raar om op dat pad te lopen, omdat je dan echt midden in de woestijn loopt, alleen, en achter je heb je bergen, en in de verte hoor je de zee. Maar vroeger was er veel vegetatie, water, bomen, planten etc. Want die mensen die hier vroeger woonde deden veel aan landbouw. De gids vertelde mij over de decoratie op de muren die ze hadden. 3 Was voor hun het heilige getal, want je had de lucht (waar de goden zaten), de aarde (waar wij leven) en het hiernamaals. De muurdecoratie bestond daarom ook uit 3 delen, de lucht (het bovenste deel, bevatte eigenlijk ook geen decoratie, was gewoon kaal), de oceaan (hun belangrijkste bron, het bevat water en vissen, dit bestond uit lijnen op de muur, wat de golven voorstelden, ookal waren het gewoon rechte lijnen) en eekhoorns (ja, je leest het goed, eekhoorns. Die kwamen vroeger vaak voor daar, maar ik ben even vergeten wat ze nou precies betekenden, waarschijnlijk gewoon voedsel). Ook deden de mensen veel offeren, om de goden gunstig te houden. Hun belangrijkste god was de maan. Want de maan bepaald het tij van het water in alles, en je kunt de maan soms ook overdag zien en dus vrij vaak. Het Spaanse woord voor maan is La Luna. Misschien hebben jullie het al door, 'la' is vrouwelijk, en 'el' is mannelijk. Omdat de maan dus vrouwelijk is, waren vrouwen ook belangrijker in deze beschaving dan mannen. De eekhoorns op de muren hadden ook verschillende delen in hun staarten. Als ze 3 delen hadden, waren ze dus vrouwlijk. Want 3 was het belangrijkste getal voor ze. Als ze 4 delen hadden waren ze mannelijk. Ook waren er vogelsoorten op de muur, waarschijnlijk ganzen, of andere waterdieren. Als je deze volgde, kwam je bij water uit, en waar water is, is ook voedsel. Ze leiden naar de zee om te vissen, en als je ze in de woestijn volgt, kom je bij water uit. Op de muren leidde ze naar de uitgang als je ze volgde. Heel slim, want alleen deze mensen wisten dat natuurlijk, indringers verdwalen in het doolhof wat ze daar hadden gecreeerd.

Mijn gids hier was echt fantastisch. Hij was zo enthousiast en nam je helemaal mee in de verhalen. Ik moest soms wel mijn lach in houden, want zijn enthousiaste stem, in combinatie met zijn amerikaanse accent (waar hij die vandaan haalde? Hij was gewoon Peruviaans) en met zijn gay accent (want die had hij ook), maakte het af en toe hilarisch hoe hij dingen uit sprak. Maar ja ik kon natuurlijk niet ineens in lachen uit gaan barsten.

Daarna ben ik naar Huacas gegaan. Je hebt Huacas del sol y de la luna. Ofterwijl, tempel van de zon en de maan. Maar voor deze beschaving was de zon het belangrijkste. De tempel van de zon was onder constructie, dus ik heb alleen de tempel van de maan kunnen bezoeken. Deze had nog meer kleur, maar minder indrukwekkend. Misschien was het ook raar, omdat deze meer bedekt was onder platen, om de plek te beschermen tegen erosie. Dat maakte de plek wel een beetje lelijk. Ondanks dat er meer kleur en schilderingen zichtbaar waren, deed het mij toch minder dan chanchan. Misschien komt het ook omdat deze gids je echt niet mee nam in de verhalen, en gewoon stond te vertellen alsof wij de volgende groep waren (wat natuurlijk ook zo was, maar is niet goed voor de concentratie). Ik weet dus ook minder nog te vertellen over de site. Ook bevatte deze decortie minder dubbelzinnigheid en betekenissen dan Chan Chan. Een monster kop kwam vaak voor, de god van de berg. Deze leek wel heel erg op de Kala-hoofd uit het Hindoeisme, terwijl deze mensen elkaar nog nooit hadden ontmoet. Heel bijzonder!

Dus de volgende dag ben ik lekker het dorpje rond gaan lopen. Het is een klein plekje, maar de vibe die er hangt is fantastisch. Er zijn een paar toeristen, maar niet heel veel. Ik heb lekker die dag mijn e-reader gepakt, en ik ben op het strand gaan liggen (gewoon in mijn spijkerbroek, want alles zat alweer ingepakt). De golven kon ik ook al horen vanuit mijn kamer (misschien het enige positieve van mijn hostel, die ook echt aan het strand lag). Ik ben die dag wel heel erg verbrand, dus dat is erg handig als ik elke dag weer een rugzak op mijn schouders draag.

Die avond ging mijn bus naar Lima. Omdat ik echt maar een paar uurtjes in Lima was, had ik daar geen accommodatie geboekt. Maar Willem, een klas genoot van mij, was net met zijn groep/tour in Lima, en had er voor gezorgd dat ik mijn tas in zijn hotel kon achter laten. Hij had alleen net niet optijd geappt welk hotel het was, waardoor ik al buiten wifi bereik was. Dus bij aankomst op het busstation, zei ik tegen de taxi chauffer: zoek maar een restaurantje met wifi in Miraflores (de wijk). Misschien had ik iets specifieker moeten zijn, want hij reed eerst naar een chique hotel waar het ontbijt 50 soles kostte. Maar even later zat ik in een fijn cafeetje aan een theetje en had ik wifi. Het was leuk om even later Willem weer te zien en te horen hoe het met zijn stage gaat. Ik kon zelfs nog even douchen daar, voordat ik mijn tour had, terwijl Willem alweer zelf bezig was met zijn eigen tour. Ik had een free walking tour, die ik maar voor de helft kon doen, omdat mijn bus die middag weer ging. Maarja, het was toch gratis, en de grootste highlights van de stad heb ik gezien. Het is ook een koloniale stad net als Quito die ook heeft, alleen net een beetje anders. De gids zei tegen mij ''No worries, you will be on time'', maar daar klopte helemaal niets van. Volgens hem was het 20 minuten vanuit daar naar de wijk Miraflores, maar met dat Lima-verkeer waardoor we in de file hebben gestaan, heb ik toch nog 3 kwartier in de auto gezeten voor ik weer bij het hotel was waar mijn tas stond. Toen moesten we dus flink haasten om mijn bus te halen, die ik op 15 minuten na heb gehaald. Gelukkig maar! Ik zat nog helemaal in de stress op het bus station even bij te komen, toen er een meneer naast me kwam zitten die maar bleef praten en praten, waar ik helemaal geen zin in had. Maar hij moest naar Arequipa en ik naar Nasca, dus ik zou niet bij hem in de bus zitten, dacht ik... Omdat Nasca op de weg naar Arequipa lag, zat ik wel bij hem in de bus, en raad eens, hij zat toevallig naast mij. Ik reageerde amper, en ik snap niet hoe hij het deed, maar ondanks mijn reacites bleef hij uit het niets nieuwe onderwerpen aansnijden, dus op een gegeven moment keek ik maar extreem uit het raam, in de hoop dat die tip wel aankwam.

Na een lange busrit ben ik nu aangekomen in Nasca. Morgen heb ik mijn Nasca vlucht over de Nasca lijnen. Daar zal ik de volgende keer over schrijven.